apteka

Od stycznia 2020 roku recepty obowiązkowo będą wystawiane w postaci elektronicznej, co w założeniu ma wywołać szereg pozytywnych skutków. Jak czytamy na stronie Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, głównym celem systemu e-recepty jest ułatwienie procesu realizacji recept, ograniczenie błędów, optymalizacja czasu po stronie lekarzy i farmaceutów oraz eliminacja problemu nieczytelnych i fałszywych recept. Jednak w praktyce okazuje się, że system ten nie jest wolny od wad, a problematyczne okazuje się nawet określenie ważności recepty wystawionej w formie elektronicznej.

Jednym z bardziej doniosłych wydarzeń w systemie ochrony zdrowia jest proces jego informatyzacji – realizacja projektu Elektroniczna Platforma Gromadzenia, Analizy i Udostępniania Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych (projekt P1). Jedną z kluczowych e-usług w ramach trwającego procesu informatyzacji sektora ochrony zdrowia w Polsce jest usługa elektronicznej recepty. Cel tego procesu wydaje się być słuszny, jednak w praktyce okazuje się być problematyczny. W szczególności, gdy system IT przestaje działać prawidłowo.

Od dnia 24 października 2019 r. dokonywanie zmian w ewidencji osób zatrudnionych w aptece będzie możliwe już tylko w drodze elektronicznej. W tym dniu weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z 9 października 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów na realizację recept oraz ramowego wzoru umowy na realizację recept (Dz.U. z 2019 r. poz. 1971). 

Technik farmaceutyczny należy do medycznych zawodów regulowanych, przeznaczonych do pracy w aptekach przy wykonywaniu czynności fachowych. Przepisy w aktualnym kształcie przewidują, że tytuł zawodowy technika farmaceutycznego mogą uzyskać osoby, które ukończyły 2-letnią szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i zdały państwowy egzamin zawodowy. Jednak szykują się zmiany.