Alert koronawirus

Jakie wymagania lokalowe i sprzętowe musi spełnić apteka, aby móc szczepić

Procedura wykonywania szczepień w izbie ekspedycyjnej

Procedura szczepienia przeciw COVID-19 po infekcji SARS-CoV-2

Obecnie ozdrowieńcom aplikuje się jedną dawkę wakcyny, najwcześniej po miesiącu od daty uzyskania pozytywnego wyniku testu na obecność wirusa SARS-CoV-2. Celem procedury jest opisanie sposobu przeprowadzania sczepień u osób, które przechorowały COVID-19 tak, aby zminimalizować niepożądane odczyny poszczepienne.

Procedura szczepień przeciwko COVID-19 w grupach wysokiego ryzyka

Szczepienia populacyjne przeciwko COVID-19 są istotnym elementem zwalczania trwającej obecnie pandemii. Niemniej jednak nie powinniśmy bagatelizować niepożądanych odczynów poszczepiennych, które mogą wystąpić po podaniu szczepionki. Są na nie bardziej narażone osoby z gryp wysokiego ryzyka, np. chorzy w fazie zaostrzenia choroby przewlekłej, chorzy onkologiczni czy kobiety w ciąży. Celem procedury jest wskazanie, jak postępować, gdy lekarz zadecyduje o możliwości podania szczepionki u osób z gryp wysokiego ryzyka bądź jej czasowym odroczeniu, a w skrajnych sytuacjach zdyskwalifikuje daną osobę do zaszczepienia.

Procedura w przypadku czasowej dyskwalifikacji do szczepienia przeciwko COVID-19

Właściwa kwalifikacja do szczepienia jest bardzo istotna ze względu na bezpieczeństwo osoby szczepionej. Szczepionka, jak każdy produkt leczniczy, ma swoje działania niepożądane, czyli niepożądane odczyny poszczepienne. Niewłaściwe zakwalifikowanie pacjenta może nieść ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań po szczepieniu. Dlatego nie można - mimo trwającej pandemii - kwalifikować pacjenta na szczepienie za wszelką cenę, w celu uzyskania jak najszybciej odporności stadnej, która gwarantuje wygaszenie epidemii. Celem procedury jest opisanie sposobu kwalifikacji pacjenta do szczepienia, a także wskazanie, co należy zrobić w przypadku przeciwwskazań czasowych, jak i bezwzględnych do szczepienia na COVID-19.