Przegląd najczęściej stosowanych nebulizatorów z uwzględnieniem mechanizmu działania i zastosowania

Rodzaj nebulizatora

Zasada działania

Najważniejsze cechy

Pneumatyczny (tłokowy)

Aerozol powstaje pod wpływem działania sprężonego powietrza, pacjent inhaluje

się oziębioną mgiełką

najbardziej uniwersalny,

skojarzony i aktywowany wdechem,

przystępny cenowo,

wykorzystywany do wszystkich postaci leku i do wielu substancji leczniczych

Ultradźwiękowy

Lek jest rozbijany na

drobne cząsteczki przez fale

ultradźwiękowe działające

na jego powierzchnię, może

podgrzewać roztwór leku

nawet powyżej 20°C w ciągu

15–20 minut

wydajny, ale może zmieniać strukturę leku,

wytwarzany aerozol jest gęsty, w tym

samym czasie do dróg oddechowych trafia więcej leku niż w przypadku nebulizatora tłokowego;

przeciwwskazany w 1. roku życia;

odpowiedni dla mukolityków, niektórych antybiotyków i soli fizjologicznej, ale niewłaściwy dla dornazy alfa (przez podgrzewanie roztworu leku niszczy jego strukturę, z tego powodu nie jest też polecany dla sterydów i niektórych antybiotyków)

Siateczkowy, tzw. MESH

Technologia MESH: lek

przeciskany przez wibrujące,

perforowane membrany

tworzy aerozol, mgiełka

leku nie jest oziębiana

nowa generacja nebulizatora,

dość drogi,

mobilny,

kieszonkowy kompaktowy rozmiar, można zabrać w podróż,

znacznie cichsza praca w porównaniu z innymi nebulizatorami,

rolę nebulizatora spełnia komora główna