Praktyczne wskazówki zastosowania siarki w recepturze aptecznej

Lp.

Zastosowanie

1.

Siarka występuje obecnie tylko w preparatach do użytku zewnętrznego, gdyż wykazano, że niekorzystne dla zdrowia jest jej podawanie doustne.

2.

Siarka jest nierozpuszczalna w większości rozpuszczalników recepturowych.

Po jej dodaniu nie otrzymamy roztworów, a jedynie zawiesiny. Z czasem zawieszona substancja czynna opada na dno pojemnika, dlatego należy pamiętać o dołączeniu do preparatu etykiety „zmieszać przed użyciem”.

3.

Siarka wykazuje tendencję do zbierania się w grudki. Aby tego uniknąć należy ucierać ją początkowoz małą ilością podłoża lub rozpuszczalnika, następnie dodawać stopniowo jego pozostałą część.

4.

Siarka charakteryzuje się hydrofobową powierzchnią – to sprawia, że nie jest możliwe jej zwilżenie rozpuszczalnikami polarnymi, jedynie olejami i parafiną ciekłą.

5.

Siarka powoduje wydzielenie balsamu peruwiańskiego z preparatów recepturowych, aby uniknąć tego zjawiska należy dodać niewielką ilość oleju rycynowego i przygotowywać preparat w dwóch moździerzach.

6.

Siarka charakteryzuje się słabymi właściwościami redukującymi, dlatego wykazuje niezgodność z silnymi utleniaczami (nadtlenkiem wodoru, nadmanganianem potasu).